Toen we Thomas en ik in Frankrijk waren, was het minder dan verwacht. We hadden ons toen voorgenomen om in Nederland nog een aantal dagen weg te gaan. Ons eerste idee was Limburg, maar hier waren we al een aantal keer geweest en dat hebben we zowel heen als terug van Frankrijk gedaan. We hoorde van andere dat Drenthe ook de moeite loont voor herpetologen.

We vroegen aan Anniek of ze zin had om mee te gaan, na de eerdere geslaagde uitstapjes die we hadden ondernomen. En Anniek kon hier geen nee op zeggen.

We hadden een aantal plaatsen opgezocht en gekregen van een goeie vriend van Anniek, waar de kans groot was dat we wat konden vinden. Van te voren maakte we een planning, waar we allemaal naartoe zouden gaan. Anniek moest nog even werken, waarna we haar ophaalde en door reden naar Drenthe. Daar aangekomen hadden we de tent neergezet en pasta gekookt.

 

Op het avondprogramma stond een plekje tegen de Duitse grens aan waar diverse amfibieën zouden zitten, waaronder kamsalamander (Triturus cristatus), poelkikker (Pelophylax lessonae) en knoflookpad (Pelobates fuscus). Toen we begonnen met het zoeken naar salamanders op het land, was het niet lang wachten op de eerste vondst. Thomas draaide de eerste beste boomstam om en daar lagen twee prachtige adulte kamsalamanders (Triturus cristatus), mannetje en vrouwtje. Mijn eerste kamsalamanders in landfase. Een uitgebreide fotosessie volgde.

Na genoeg foto't te hebben geschoten, besloten we om in de poel te gaan zoeken. We hoopte hier nog kikkers en padden aan te treffen. Het wemelde van de groene kikkers, vele bastaardkikkers (Pelophylax esculentus) waren aanwezig en in kleinere aantallen poelkikkers (Pelophylax lessonae). Ook vonden we een heikikker (Rana arvalis). Maar plots kwam er iets onverwachts. Toen we allenmaal stil waren, hoorde we een zacht clock..., clock... geluid. Er zaten nog knoflookpadden (Pelobates fuscus) in het water! Dat had niemand van ons verwacht. Helaas was het geluid niet te traceren, waardoor een eventuele vangst uitbleef.

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

De volgende dag gingen we op zoek naar adders in een plaatselijk veen en heide gebied. We waren er vroeg bij, maar dat mocht niet baten. Door de vochtige nacht was alles zeik nat. We liepen een stuk door hoog gras op zoek naar geschikte plekjes, maar na een klein uur waren onze broeken zo nat, dat we het opgaven. Het zou nog een tijd duren, voordat de slangen boven de grond zouden komen.

We besloten terug naar de auto te gaan, waarna we richting een biologische tuin zouden gaan. Maar we wilde nog even langs een heideveld verderop lopen. We liepen hierlangs op zoek naar reptielen, maar we kwamen aan bij een natuurschaatsbaan dat val zat met meerkikkers (Pelophylax ridibundus). Daar lekker een broodje opgegeten en weer terug gelopen naar de auto. Op de terug weg zag Anniek 4 ringslangen (Natrix natrix) in de bosjes zonnen, maar helaas konden we geen van alle op de foto zetten. Een kleine domper.

We zetten koers richting een bioloog met een tuin van één hectare waar diverse soorten amfibieën en reptielen voorkomen. Maar we gingen voor de russische rattenslang (Elaphe schrenkii) heen, die daar zijn uitgezet. Maar ook dat zat tegen. We gingen onverwachts langs, maar werden op een uiterst nette manier ontvangen. Het werk werd acuut opzij gezet om ons een rondleiding te geven om alle goede plekjes te laten zien. Maar het mocht niet baten, geen slangen vandaag.

Nadat we delunch in de keuken konden opeten, zetten we terug koers naar de camping. Het begon onderweg hard te regenen en het zou ook niet meer stoppen.

We hebben de rest van de middag op de camping spelletjes gespeeld en biertjes gedronken. We wilde jacht zetten op knoflookpadden en wilde graag daar in de buurt eten. Na een goede pizza weggewerkt te hebben, reden we naar het bos waar in het voorjaar grote aantallen knoflookpadden waren waargenomen.

Daar aangekomen viel er heel weinig te zien. Er waren twee poeltjes die door een hoofdweg werden gescheiden. We begonnen met het meest belovende poeltje, doordat er in het andere poelte gezwommen mocht worden. Het water was kristalhelder, maar er was geen leven te bekennen. We hoorde enkele plonzen, maar konden niks terug vinden. Ook op het land eromheen was niks levends te vinden, alleen een heikikker (Rana arvalis) die niet wist hoe een paddentunnel werkte. Ik kreeg er genoeg van en wilde terug naar de camping, zeiknat en koud. Thomas wilde nog even bij het meertje kijken waar je mocht zwemmen en we liepen een rondje om een bosstrookje. En ik zie wat wegspringen in mijn ooghoeken. BAM, een lichtje schijnen om te kijken wat het was.. Niet te geloven, een knoflookpad! Schreeuwend naar de rest dat ik iets had. Na een goede fotosessie, liepen we nog een rondje en vonden we in totaal vijf mannetjes en drie vrouwen knoflookpadden. Wat een geweldige avond.

Nu terug naar de camping om morgen weer alles in te pakken om huiswaards te gaan.

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

De laatste dag in Drenthe, uitchecken en richting de veluwe. Nu we de inheemse kamsalamander hadden gevonden, wilde we ook de uitgezette populatie vinden, Italiaanse kamsalamander (Triturus carnifex).

Op de veluwe gekomen liepen we direct naar de poel waar deze was uitgezet en begonnen we in het bos ernaast te zoeken. Het horloge tikte een uur, anderhalf uur en daarna twee uur weg. Thomas en ik hadden het idee pech te hebben. Toen we dat naar elkaar gebaarde, riep Anniek ons. We wisten beide genoeg, ze heeft wat. En een goede vondst, een subadult vrouwtje was de vangst. Een mooie afsluiter voor drie dagen Drenthe. Mooie plekjes gevonden en toffe mensen leren kennen. Ik kan niet wachten tot volgend jaar, om weer terug te komen.

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

Met Anniek en Thomas

 

 

Gevonden soorten:

Kamsalamander (Triturus cristatus)

Italiaanse kamsalamander (Triturus carnifex)

Poelkikker (Pelophylax lessonae)

Meerkikker (Pelophylax ridibundus)

Bastaardkikker (Pelophylax esculentus)

Heikikker (Rana arvalis)

Knoflookpad (Pelobates fuscus)

Ringslang (Natrix natrix)